Projektowanie

Kompleksowy projekt domu to nie tylko ukazanie, w którym miejscu znajdują się ścianki działowe. Powinien zawierać coś więcej, sugerować rozwiązania elektryczne, grzewcze czy wentylacyjne, kanalizacyjne czy hydrauliczne. Oczywiście nikt tak dobrze nie wie ja my co jakie urządzenia będą znajdować się w naszym domu, dlatego projekt instalacji elektrycznej musi być opracowany w obecności właściciela.





Bezpieczeństwo i wygoda użytkowania, to powinno przyświecać elektrykowi posiadającemu odpowiednie uprawnienia. Pierwotna instalacja jak i jej późniejsze zmiany powinny być naniesione na projekt instalacji elektrycznej. Priorytetem jest zabezpieczenie instalacji przed przeciążeniami i zwarciami, dlatego nieodłącznym elementem są bezpieczniki topikowe, wyłączniki instalacyjne, wyłączniki nadmiarowo-prądowe i wspomniane wyłączniki różnicowoprądowe.

Jakie warunki powinien spełniać projekt instalacji?

Wydzielenie liczby obwodów trójfazowych, przeznaczonych do zasilania urządzeń o dużym poborze energii, jak np. kuchenki elektryczne. Zwykle zasilanie tego typu urządzeń to prowadzenie jednej fazy, dlatego tak ważne jest zaplanowanie właściwej liczby obwodów jednofazowych, zasilających mniejsze urządzenia AGD i RTV. Im większy dom tym więcej energii będzie potrzebne użytkownikom, którzy z czasem będą nabywać coraz więcej urządzeń elektrycznych Mieszkanie o powierzchni od 75 do 100 m kw. musi zawierać minimum 5-7 obwodów.

Gniazda wtykowe

Popularne kontakty, do których wkładamy wtyczki urządzenia są prawdziwą zmorą. Podczas użytkowania okazuje się, że znajdują się w nieodpowiednich miejscach i jest ich za mało. Potem dokupujemy listwy zasilające, aby do jednego gniazdka podłączyć więcej urządzeń, co może doprowadzić do przeciążenia instalacji. Dlatego odpowiednia ilość gniazd jest bardzo ważna, w pokojach powinny być ich od 3 do 5, a w kuchni – 7 do 9. Nie zapominajmy o zastosowaniu wyłączników różnicowoprądowych, które przypadku awarii lub przy kontakcie człowieka z napięciem – powodują natychmiastowe odłączenie owych obwodów. Pamiętajmy, że gniazdka elektryczne w łazience powinny być szczelne. Nigdy nie umieszcza się ich w pobliżu wanny czy umywalki, takie strefy są wyraźnie zakazane przepisami.

Z czego wykonać instalację elektryczną?

O aluminiowych przewodach elektrycznych już nikt nie mówi, obecnie instalacja eklektyczna jest miedziana. Aluminium nie przetrwa próby czasu, kable te są mniej wytrzymałe, czasem będą się kruszyć. Miedź charakteryzuje się:

• wyższą przewodnością, przenoszeniem ładunku elektrycznego, przewodność aluminium wykazuje jedynie 61% przewodności takiej co miedź,
• wyższą wytrzymałością na rozciąganie, przez co znacznie rzadziej ulega zerwaniu,
• odpornością na korozję, jest antybakteryjna, naturalna,
• elastycznością, można ją lutować, skręcać, wyciskać i skręcać, jest bardzo plastyczna.

Co powinien zawierać projekt instalacji?

W zależności od cen, projekty mogą się różnić, być ukazane w różnych odsłonach. Jedna nie chodzi tu o grafikę (sposób pokazania), ale o niezbędne elementy jakie powinny znajdować się w projekcie. Opis techniczny to charakterystyka mocy, i wszystkich elementów układu do rozdzielnicy, po złącza, tablice i rozdzielniki, odłączenia i instalację odgromnikową. Kolejno w projekcie przedstawione są obliczenia, a następnie rysunki. Projekt instalacji dotyczy zawsze konkretnego budynku, wykonany jest przez specjalistę z uprawnieniami. W skrócie powinien uwzględniać:

• odpowiednią liczbę obwodów trójfazowych, które służą do zasilania urządzeń o dużym poborze energii,
• odpowiednią liczbę obwodów jednofazowych, zasilających urządzenia domowe, takie jak pralki, zmywarki i telewizory,
• zaplanowanie odpowiedniej liczby gniazd wtykowych,
• zaplanowanie wyłączników różnicowoprądowych w pomieszczeniach takich jak kuchnia czy łazienka.

Coraz więcej działek przekształca się pod zabudowę, dlatego niejednokrotnie mamy do czynienia z sytuacją, gdzie wznoszona wiele lat wcześniej instalacja energetyczna uniemożliwia zagospodarowanie terenu oraz wpływa na spadek wartości działki i jej niekorzystny wygląd. Ale kolizje elektroenergetyczne dotyczą nie tylko osób prywatnych. Często pojawiają się podczas budowy dróg, wodociągów, kanalizacji czy wznoszeniu obiektów użyteczności publicznej.Bez względu na sytuację kolizje elektroenergetyczne stanowią poważne ograniczenie dla projektów, dlatego w takich przypadkach konieczna jest przebudowa sieci. Działalnością związaną z usuwaniem kolizji elektroenergetycznych w okolicy Poznania zajmują się wyspecjalizowane firmy energetyczne, które świadczą kompleksowe usługi i na podstawie odpowiedniej dokumentacji projektowej przebudowują zagrażającą inwestycji sieć.

WYMAGANE DOKUMENTY

Podstawą do usunięcia kolizji elektroenergetycznej jest wniosek o przebudowę składany w firmie energetycznej, która jest właścicielem sieci energetycznej . Po jego złożeniu i pozytywnym rozpatrzeniu otrzymujemy Warunki usunięcia kolizji. Zawierają one szczegóły dotyczące warunków jakie należy spełnić dla usunięcia kolizji. Następnie firma opracowuje dokumentację projektową, która pozwala na wykorzystanie w pełni terenu, przy jednoczesnym zachowaniu funkcjonalności sieci i walorów estetycznych działki. Kolejnym krokiem jest podpisanie umowy z właścicielem sieci na jej przebudowę. Zawiera ona szczegóły dotyczące planowanych prac oraz szacowany koszt danej inwestycji. Po podpisaniu ww. umowy można przystąpić do przebudowy infrastruktury energetycznej zgodnie z obowiązującymi standardami z uwzględnieniem przepisów prawa.

KOSZTY USUWANIA KOLIZJI ELEKTROENERGETYCZNYCH

Koszt usunięcia kolizji może się znacznie różnić w zależności od stopnia skomplikowania prac i pokrywa go w większości przypadków wnioskodawca. Konsekwencją przebudowy sieci elektroenergetycznej może być podniesienie wartości nieruchomości, oraz możliwość oczekiwanego jej zagospodarowania.

Dostarczanie energii elektryczne jest możliwe po uprzednim przyłączeniu danego obiektu do sieci elektroenergetycznej. Odbywa się ono na podstawie zawartych umów sprzedaży i świadczenia usług przesyłania energii. Przyłącze to odcinek sieci lub jej element, łączący instalacje elektryczne danego budynku z pozostałą częścią sieci, która jest obsługiwana przez dystrybutora energii elektrycznej.

OD CZEGO ZACZĄĆ PROCES PRZYŁĄCZANIA DO SIECI ELEKTROENERGETYCZNEJ?

Uzyskanie zgody na przyłączenie do sieci wymaga złożenia wniosku o określenie warunków przyłączenia do sieci dystrybucyjnej określonego napięcia dla odbiorcy energii elektrycznej. Aby to zrobić, należy zgłosić się do operatora sieci dystrybucyjnej (OSD) działającego na terenie, którego wniosek dotyczy. W Polsce obecnie jest 5 dystrybutorów: Tauron Dystrybucja S.A., PGE Dystrybucja S.A., Enea Operator Sp. z o.o., Energa – Operator S.A., Innogy Stoen Operator Sp. z o.o.




CO NALEŻY UMIEŚCIĆ WE WNIOSKU O PRZYŁĄCZENIE?

Oprócz podstawowych danych identyfikacyjnych wnioskodawcy i danych lokalizacyjnych przyłączanego obiektu, do wniosku należy dołączyć:

• dokument z potwierdzeniem posiadania tytułu prawnego do korzystania z obiektu, w którym będzie wykonywane przyłączenie;
• plan zabudowy, sporządzany na mapie sytuacyjno-wysokościowej (w skali 1:500), w tym projekt elektroenergetyczny, dobór urządzeń i rozwiązań technicznych;
• ekspertyzę wpływu przyłączenia do sieci na krajowy system elektroenergetyczny, gdy wymagane będzie bezpośrednie przyłączenie do sieci o napięciu 110 kV.

Operator ma 30 dni od daty złożenia wniosku na wydanie warunków technicznych dla wniosków o przyłączenie do sieci o napięciu nie wyższym niż 1kV i 150 dni dla przyłączy do sieci o napięciu wyższym niż 1 kV. Każdy z OSD ustala własne warunki techniczne.

Przyłącze energetyczne to podstawa. W dzisiejszych czasach nie możemy normalnie funkcjonować bez prądu. Nie da się też bez niego rozpocząć żadnych prac budowlanych dlatego, zanim rozpoczną się pierwsze roboty, musimy uzyskać stosowne pozwolenia i wykonać przyłącze energetyczne. Można oczywiście przeprowadzać prace budowlane, korzystając z agregatu prądotwórczego albo tymczasowego przyłącza, ale najrozsądniejszym rozwiązaniem jest wykonanie docelowego przyłącza energetycznego. We wniosku składanym w najbliższym zakładzie energetycznym musimy zawrzeć informacje o tym, jakie jest nasze przewidywane zapotrzebowanie na moc, jakie będzie nasze szacowane roczne zużycie energii oraz kiedy zamierzamy rozpocząć jej pobieranie. Na podstawie tego wniosku zakład energetyczny ustala optymalną moc przyłączeniową dla danego wnioskodawcy.

CZYM DOKŁADNIE JEST MOC PRZYŁĄCZENIOWA?

Moc przyłączeniowa to moc czynna planowana do pobierania z sieci elektroenergetycznej. Aby precyzyjnie ją oszacować, należy wziąć pod uwagę wszystkie urządzenia elektryczne, które mogą być jednocześnie włączone w danym budynku, a następnie określić ich moc. To maksymalna wartość mocy, jaką będzie można pobierać z sieci energetycznej. Jej wartość wylicza się na podstawie danych zawartych we wniosku składanym w zakładzie energetycznym. Jej wielkość określona jest w umowie o przyłączenie do sieci energetycznej. Dzięki takiej informacji można optymalnie zaprojektować przyłącze. Zatem moc przyłączeniowa to niezwykle istotny parametr, na podstawie którego zostanie zaprojektowane, a następnie wybudowane przyłącze energetyczne do budynku.

CO SIĘ STANIE, JEŻELI PRZEKROCZYMY MOC PRZYŁĄCZENIOWĄ ZGŁOSZONĄ DO ZAKŁADU ENERGETYCZNEGO?

W sytuacji, kiedy przekroczymy ustaloną w umowie o przyłączenie moc przyłączeniową, zadziała zabezpieczenie w przyłączu (tzw. bezpiecznik). Dostawa energii zostanie wstrzymana do czasu wymiany albo uruchomienia bezpiecznika, a my nie będziemy mogli korzystać z żadnego urządzenia zasilanego prądem. Moc przyłączeniowa określa również górne granice zamawianej przez nas mocy umownej – nie może być ona nigdy wyższa niż wielkość mocy przyłączeniowej.

KIEDY NALEŻY ZDECYDOWAĆ SIĘ NA ZMIANĘ WIELKOŚCI MOCY PRZYŁĄCZENIOWEJ?

Jeżeli w domu zachodzą duże zmiany, które mogą mieć wpływ na wielkość pobieranej z sieci energetycznej mocy, należy rozważyć zmianę wielkości mocy przyłączeniowej. Tylko w taki sposób będziemy mogli uniknąć przykrej sytuacji odłączenia nas od sieci i przerw w dostawie prądu z tego wynikających. Zmiana wielkości mocy przyłączeniowej może być niezbędna jeżeli: planujemy instalację nowych urządzeń (np. klimatyzacji czy wymieniamy starą kuchenkę gazową na elektryczną), często zdarzają się nam sytuacje wybijania bezpieczników, zmieniamy ogrzewanie na elektryczne albo w domu zaczyna mieszkać więcej osób niż dotychczas, co bezpośrednio wpływa na większy pobór energii.

W JAKI SPOSÓB MOŻNA ZWIĘKSZYĆ MOC PRZYŁĄCZENIOWĄ?

Chcąc zwiększyć moc przyłączeniową dla swojego budynku, musimy przejść przez proces przyłączenia do sieci taki sam jak w przypadku podłączania nowego obiektu. Należy więc złożyć u operatora sieci dystrybucyjnej wniosek o zmianę przyłączenia, zaznaczając w nim, że chcemy zmienić moc przyłączeniową. Zakład energetyki pobierze od nas opłatę za przyrost mocy przyłączeniowej. Wszelkie niezbędne często zmiany w instalacji mogą być wykonywane tylko przez pracowników mających do tego odpowiednie przygotowanie poświadczone stosownymi uprawnieniami i świadectwami kwalifikacyjnymi. Niezbędny jest również nowy projekt elektroenergetyczny przygotowany przez uprawnionego projektanta.

Co powinien zawierać projekt instalacji   O formie projektu budowlanego mówi rozporządzenie ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej z 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. 

W przypadku wielu przedsiębiorstw budowa zasilania elektroenergetycznego wiąże się z koniecznością stworzenia stacji transformatorowej, która składa się z zespołu urządzeń przeznaczonych do przetwarzania lub/i rozdzielania energii elektrycznej. Proces budowy stacji transformatorowej przebiega kilku etapowo i wymaga opracowania szczegółowego projektu techniczno-prawnego.

BUDOWA STACJI TRANSFORMATOROWYCH

Jak już zostało wspomniane, budowa stacji transformatorowych przebiega kilku etapowo. Przed rozpoczęciem prac niezbędne jest opracowanie szczegółowej dokumentacji techniczno-prawnej, zgodnie z obowiązującym w naszym kraju Prawem Energetycznym. Podczas projektowania oraz realizacji stacji transformatorowej należy uwzględnić m.in.: wytyczne i specyfikację techniczną określoną przez operatora danego systemu, obowiązujących aktów prawnych (rozporządzenia i ustawy), instrukcji ruchu i eksploatacji sieci dystrybucyjnej, normy przedmiotowych (np. norma PN-E-05114).W tym przypadku szczególną uwagę należy zwrócić na normę PN-E-05114, która zawiera szczegółowe wymagania związane z instalacją elektroenergetyczną o napięciu więcej niż 1kV prądu przemiennego, z uwzględnieniem przede wszystkim bezpieczeństwa użytkowania i sprawności działania. W przepisach prawnych, które należy uwzględniać na każdym etapie realizacji – od projektu poprzez budowę – wyznaczono rodzaje instalacji, podstawowe wymagania dotyczące urządzeń, doboru poziomu izolacji, środków bezpieczeństwa, budowy instalacji uziemiających, a także przeglądu i niezbędnych badań. Stacja transformatorowa może być zaprojektowana i wybudowana wyłącznie przez wykwalifikowaną firmę, która posiada nie tylko doświadczoną kadrę pracowników z niezbędnymi uprawnieniami elektrycznymi, ale i fachowy sprzęt. Każda stacja transformatorowa zawiera szereg urządzeń, w tym przede wszystkim transformator energetyczny oraz rozdzielnice – SN po stronie średniego napięcia i rozdzielnice nN. Dodatkowo znajdują się w niej również inne urządzenia pomocnicze.

Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 6 listopada 2012 r. (Dz. U. Nr 0, poz. 1289) zmieniające rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie wprowadza w dziale IV „Wyposażenie techniczne budynków” nowy rozdział (8a) p.t. „Instalacja telekomunikacyjna” i określa szereg szczegółowych uwarunkowań dla poszczególnych typów budynków:

• mieszkalnych wielorodzinnych,
• zamieszkania zbiorowego,
• użyteczności publicznej,
• użyteczności publicznej przeznaczonych na potrzeby publicznej oświaty, szkolnictwa wyższe-go, nauki i wychowania,
• i pozostałych (w ramach wymagań ogólnych).

WYMAGANIA OGÓLNE